برش هایی از زندگی

بسم الله النور   از ترسِ این کرونای لعنتی، کمتر به عزیزان‌مان، بزرگترهای‌مان، برکتهای زندگی‌مان سر زدیم که مبادا ناقل

بسم الله النور ابتدایی که بودم، دوست داشتم قاری قرآن شوم. از آنهایی که دستشان را روی گوششان میگذارند و

بسم الله النور ناخوشایندترین سوالی که از من میپرسند: « روزها توی خونه چکار میکنی؟» برایم تعجب آور است. چرا

بسم الله النور جوان‌تر که بودم، غروبهایی که در خانه تنها می‌شدم، قدری اسپند و کندر دود میکردم و در

بسم الله النور نوجوانی ام، عاشق آسمانِ شب و ستاره ها و کهکشانها بودم. خودم را متعلق به سیاره زحل

بسم الله النور صبح است. پرده را کنار میزنم. پشت بام ساختمانی روبرویی را میبینم که طناب به دو ستون

بسم الله النور سفارت ایران، در برگرداندنِ تاریخ تولد خواهرم از میلادی به شمسی دچار اشتباه شد. روز و ماه