مهربانیِ خدا

« بسم الله النور »

و پروردگارتان گفت: «مرا بخوانید تا براى شما اجابت کنم. همانا کسانى که از عبادت من سر باز زده و تکبّر مى‌ورزند به زودى با سرافکندگى به جهنّم وارد مى‌شوند». ( غافر/۶۰)

بخشی از سخنرانی استاد پناهیان با موضوع: چگونه مهربانی خداوند را باور کنیم؟

  • خدا خیلی غضب‌ناک می‌شود وقتی بندگانش به مهربانی او بی‌اعتنا باشند. بعضی‌ها نه مهربانی خدا را تمنا می‌کنند، نه از آن خوشحال می‌شوند؛ مثل میّت می‌مانند! خدا می‌فرماید: بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را «ادْعُونی أَسْتَجِبْ لَکُم» (غافر/۶۰) این یک جلوۀ مهربانی خداست، اما بلافاصله در همین آیه می‌فرماید: «إِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ» کسانی که از دعاکردن تکبر می‌ورزند، آنها را با خواری به جهنم می‌برم! یعنی خدا اسمِ «دعانکردن» را می‌گذارد «استکبار از عبادت»! می‌فرماید: من این افراد متکبر را با صورت می‌کشم و به جهنم می‌برم.
  • خدایا! همۀ زندگی‌ام بی‌اعتنایی به مهربانی توست، علت تمام نگرانی‌هایم، افسردگی‌هایم و دلبستگی‌هایم به غیرِتو، بی‌اعتنایی به مهربانی توست! من اطمینان ندارم به اینکه تو مهربان هستی و روزیِ مرا می‌دهی! کار می‌کنم برای اینکه گرسنه نمانم، نه برای اینکه از من خوشت بیاید. اگر با دیگران دعوا می‌کنم و اگر حسودی می‌کنم، به‌دلیل بی‌ایمانی به مهربانی توست، فکر می‌کنم که سهم من را دیگران می‌خورد! اگر احساس کمبود محبت می‌کنم، اگر احساس تنهایی می‌کنم به‌خاطر بی‌ایمان به مهربانی توست! می‌روم دنبال سرگرمی‌های بیخود، چون از مهربانی تو لذت نمی‌برم! کسی که احساس نکند یک «مهربان» پشت سرش هست، خیلی آدم بدی می‌شود! لابد من هم به مهربانی تو ایمان ندارم و الا بچۀ خوبی می‌شدم!

متن کامل را در اینجا بخوانید.