چشم‌هایش

بسم الله النور

آدمها که پا به سن میگذارند، چشم هایشان به حرف می آیند.

هر چقدر هم بخواهند گذشته شان را پنهان کنند و همه چیز را عادی نشان دهند، باز هم چشمهایشان آنها را لو خواهد داد. از یک سنی به بعد نوع نگاه آدم ها ثابت میشود. نگاهی که بیشتر اوقات در قالب چشمها جای گرفته است و نشاندهنده احساس و نوع زندگیِ وی در تمام دورانهای گذشته اش بوده است.

چشم هایی پر از تجربه و پند، چشم هایی پر از رنج و درد، چشم هایی پر از انتقام و کینه، چشم هایی پر از مظلومیت و ناله، چشم هایی پر از عقده و حسد، چشم هایی پر از افتخار و غرور و تلاش، چشم هایی پر از حسرت و نومیدی، چشمهایی پر از تحکم و زورگویی و چشم هایی پر از آرامش و دیانت، عشق و مهربانی.

چشمهایی با نگاههای ثابت از مهربانی و بخشندگی…

در جوانی باید زندگی را طوری ساخت که به وقت پیری، چشمهایمان، نگاهی پر از عشق و آرامش به دیگران هدیه دهد. نگاههایی که سربلندمان میکند. نگاهی که حاکی از تلاش برای سربلندی است.

پی نوشت:

تصویر این مطلب مربوط به پیرمرد ۱۴۰ ساله مغربی است که ۷ پادشاه را دیده است. منبع