جشنِ بندگی
بسم الله النور
خواستم از روزه داری بنویسم و نیروی عجیبی که در این ماه پیدا میکنم. خواستم از صبورشدنم در این ماه بگویم و از عشق و علاقه ام به این ماه. خواستم از بهره ای بگویم که برای یک سالم از این ماه میگیرم و هر چه بیشتر اصرار ورزم و از ثانیه به ثانیه اش بیشتر استفاده کنم، بهره های بیشتری خواهم برد و سال پیش رویم پربارتر خواهد شد. به همین خاطر، شب زنده داریهای ماه رمضان برایم مهم و خواستنی می‌شود. خواستم بگویم دروغ میگویند که عید نوروز همان سالِ نو است. بلکه عید فطر باید آغاز سالِ نوی سالهای عمرمان باشد. سالی که به اندازه همت و توانمان برایش توشه و بهره گرفته ایم و در شبهای قدر، بهترین تقدیرات سالِ پیش رویمان را خواستار شده ایم و حالا آماده‌ایم برای رویارویی با همه عواملی که نمیخواهند ما به تبلور برسیم. برای همین باید بهترین و بیشترین بهره ها را از این ماه مبارک جست.
خواستم از کسانی بگویم که به روزه‌داری‌ام ایراد وارد میکنند و دلیل و بهانه سر هم میکنند تا به من بقبولانند که به ضرر جسم و روحم عمل میکنم. خواستم از صغری-کبری چیدنهای مضحکشان بگویم که چگونه سر خود را توی برف فرو کرده اند تا حقایق را نبینند. خواستم بگویم وقتی دلیل عقلی و منطقی برایشان می آورم، چطور رویشان برمیگردانند و اساسا بحث کردن با آنها بی فایده است. چون وقتی کسی عناد داشته باشد نمیتوان با او سر یک میز نشت و منطقی بحث کرد. خواستم از دلهای سیاهی بگویم که عمدا و علنا به این ماه مبارک و عظیم بی احترامی میکنند و قلب دوستدارانش را به درد می آورند. خواستم از کسانی بگویم که حتی بر خدا هم میخواهند خدایی کنند. خیلی حرفها خواستم بگویم تا اینکه به این شعرِ سعدی برخوردم. دیدم همه آنچه میخواستم بنویسم، سعدیِ خوش سخن یکجا جمع کرده و به شیرینی سروده است. دیگر چه حاجت به زبانِ الکن من؟
خدایا به سوی تو مشتاقیم برای یافتن دولت کریمه ای که اسلام و اهلش را به آن عزیز گردانی، و نفاق و اهلش را به وسیله آن خوار سازی، و ما را در آن دولت از دعوت کنندگان به سوی طاعتت، و رهبران به سوی راهت قرار دهی، و کرامت دنیا و آخرت را از برکت آن، روزیمان فرمایی… …خدایا ما شکایت داریم به درگاهت از نبودنِ پیامبرمان که درود تو بر او و خاندانش باد و از غیبت ولیِّ خود و بسیاری دشمنانمان و کمی نفراتمان، و سختی فتنه ها به سویمان، و از جریان زمان بر زیانمان. پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را در برابر این همه یاری فرما به گشایشی از جانب خویش که زود برسانی، و ضرری که دفع کنی، و پیروزی با عزّت برایمان قرار دهی، و سلطنت حقی که آشکارش فرمایی، و به رحمتی که از سویت ما را فرا گیرد، و به سلامتی کاملی که از جانبت ما را بپوشاند، ای مهربان ترین مهربانان.
